Νίκος Μόττας: Ομιλία στην εκδήλωση για την ένατη επέτειο από το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο

Νίκος Μόττας

Ομιλία στην εκδήλωση για την ένατη επέτειο από το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο

Studio New Star Art Cinema, 27/11/2025

Φίλες και φίλοι,
ένα πράγμα νομίζω οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε από την πρώτη στιγμή:
σήμερα δεν κάνουμε πολιτικό μνημόσυνο.
Δεν μαζευτήκαμε για να αναπολήσουμε περασμένα επαναστατικά μεγαλεία,
ούτε για να υμνήσουμε το παρελθόν σαν ανώδυνο εικόνισμα στο ράφι της Ιστορίας.
Είμαστε εδώ για να πάρουμε δύναμη και να βγάλουμε συμπεράσματα από ένα παράδειγμα που είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.
Για να δούμε τον κόσμο όπως είναι — και όπως μπορεί να γίνει, με όσα η Ιστορία έχει ήδη αποδείξει ότι είναι εφικτά.

Εννέα χρόνια μετά τον βιολογικό θάνατο του Φιντέλ και έναν χρόνο πριν την 100η επέτειο από τη γέννησή του,

δεν μας φέρνει εδώ η νοσταλγία.
Μας φέρνει κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο:
η ανάγκη ενός κόσμου που ανήκει στους λαούς και όχι στα μονοπώλια,
μιας προοπτικής που δεν μετριέται με τα κέρδη λίγων αλλά με τις ζωες των πολλών.

Το παράδειγμα του Φιντέλ – επιτρέψτε μου να πω – δεν τιμάται με σιωπές και στεφάνια.

Τιμάται όταν γίνεται εργαλείο κατανόησης και αγώνα,
όταν δείχνει έμπρακτα τι μπορεί να πετύχει ο άνθρωπος
όταν συνειδητοποιεί ότι είναι πρωταγωνιστής της Ιστορίας.

Ο Φιντέλ δεν έγινε σύμβολο μιας κάποιας αφηρημένης επαναστατικότητας.
Έγινε σύμβολο γιατί πέτυχε αυτό που φάνταζε «αδύνατο»:
έδειξε σε έναν λαό που είχε μάθει να θεωρεί τη φτώχεια φυσικό νόμο
ότι μπορεί να διεκδικήσει και να οικοδομήσει την εξουσία του.
Αυτή η μεταστροφή — από την παραίτηση στη συλλογική διεκδίκηση — ήταν η πραγματική επανάσταση.

Τα γεγονότα του 1959 δεν ανέτρεψαν απλώς τον Μπατίστα.
Ανέτρεψαν το δόγμα που έλεγε ότι οι λαοί μικρών χωρών δεν δικαιούνται να ονειρεύονται και να αποφασίζουν για το μέλλον τους.
Η Κούβα δεν απελευθερώθηκε μόνο από μια στιγνή δικτατορία·
απελευθερώθηκε από τη μοιρολατρία που κρατά τους λαούς δεμένους χειροπόδαρα.

Σε μια χώρα που επί πολλά χρόνια ήταν αποικία των αμερικανικών μονοπωλίων και άντρο εξαθλίωσης, αποδείχθηκαν οι κολοσσιαίες δυνατότητες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης:

η παιδεία έγινε καθολικό δικαίωμα,
η υγεία δημόσιο αγαθό για όλους,
ο πολιτισμός στοιχείο της καθημερινής ζωής,
η εργασία αξιοπρέπεια και όχι μισή ύπαρξη.

Ο αναλφαβητισμός εξαφανίστηκε.
Η παιδική θνησιμότητα έπεσε σε επίπεδα χαμηλότερα από πολλές «ανεπτυγμένες» καπιταλιστικές χώρες.
Η επιστήμη μπήκε στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι της αγοράς.
Και η Κούβα, από «σκουπιδότοπος» και «οίκος ανοχής» των ΗΠΑ, έγινε νησί γιατρών, δασκάλων και διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Γι’ αυτό και η Επανάσταση πολεμήθηκε λυσσαλέα:
επειδή απέδειξε τι μπορεί να πετύχει ο λαός όταν έχει τον παραγόμενο πλούτο και την εξουσία στα δικά του χέρια — και όχι στα χέρια μιας μειοψηφίας.

Κι αυτή η νίκη ήταν απότοκο μιας διαλεκτικά δεμένης σχέσης μεταξύ ηγεσίας και λαού. Ο Φιντέλ, ο Τσε, ο Καμίλο, ο Ραούλ και όλη η επαναστατική ηγεσία είχαν καθοριστικό και αναντικατάστατο ρόλο — και αυτό πρέπει να λέγεται χωρίς δισταγμό.
Αλλά τίποτα δεν θα είχε κερδηθεί χωρίς τους δεκάδες χιλιάδες ανώνυμους αγωνιστές, εργάτες, αγρότες και νέους, που από την πρώτη στιγμή
πήραν την υπόθεση στα χέρια τους. Που έδωσαν την ψυχή και το αίμα τους.
Η Επανάσταση νίκησε γιατί η χαρισματική ηγεσία και ο αποφασισμένος λαός πορεύτηκαν μαζί, με κοινή στόχευση την απελευθέρωση της πατρίδας από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά και την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού κατεστημένου.

Κι όλα αυτά χτίστηκαν όχι σε «εύκολες εποχές», αλλά μέσα σε εμπορικό αποκλεισμό, διαρκή υπονόμευση και οικονομική ασφυξία.
Υπήρξαν στιγμές που η λογική του συμβιβασμού και της υποταγής έλεγε να κάνουν πίσω.
Αλλά ο Φιντέλ ήξερε:
«Η επανάσταση είναι σαν το ποδήλατο. Αν σταματήσουμε να κάνουμε πεντάλ, θα πέσουμε».

Κι εδώ ξεκινά το καθήκον της εποχής μας, φίλες και φίλοι:
Δεν αρκεί να μιλάμε για τον Φιντέλ.
Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα που το παράδειγμά του θέτει με επιτακτικότητα:
είμαστε ικανοποιημένοι με τον κόσμο όπως είναι — ή αποφασισμένοι να τον αλλάξουμε;

Το 2026, στην επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννησή του,
το ουσιαστικό ερώτημα δεν θα είναι «ποιος ήταν και τι έκανε ο Φιντέλ». Αυτό έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στην συλλογική μνήμη των λαών του κόσμου.
Το ουσιαστικό ερώτημα θα είναι ποιοι είμαστε και τι κάνουμε εμείς.

Και εδώ ο ιμπεριαλισμός δείχνει τον φόβο του.
Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες μέρες πριν, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ κήρυξε επίσημα την λεγόμενη «Εβδομάδα Αντικομμουνισμού».
Αν, όμως, όπως λένε, «ο κομμουνισμός είναι τελειωμένη υπόθεση που ανήκει στο παρελθόν», αν, όπως ισχυρίζονται, «η ιστορία έφτασε στο τέλος της»,
τότε γιατί χύνουν τόνους μελάνι, γιατί ξοδεύουν δισεκατομμύρια σε αντικομμουνιστικές συκοφαντικές εκστρατείες και καμπάνιες;
Τι φοβούνται;

Η απάντηση είναι απλή: φοβούνται τα συμπεράσματα.
Φοβούνται την σύγκριση ανάμεσα στην απάνθρωπη φύση του καπιταλισμού,
και τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Κούβα, τη Σοβιετική Ένωση και αλλού.
Γι’ αυτό θέλουν να μετατρέψουν τον Φιντέλ, τον Τσε και τον Λένιν σε ακίνδυνα εικονίσματα.
Χτυπούν την Ιστορία — έχοντας το βλέμμα στραμμένο το μέλλον.

Ματαιοπονούν όμως.

Γιατί η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού δεν μπορεί να ξεριζωθεί,
καθώς τη γεννά η ίδια η αντικειμενική πραγματικότητα:
όσο ο πλούτος συσσωρεύεται στα χέρια των λίγων,
όσο η ζωή των εργαζομένων μετριέται με όρους «κόστους» και «κέρδους»,
τόσο θα δυναμώνει η ανάγκη για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Και όσο μελάνι κι αν χύσουν, όσες «Εβδομάδες Αντικομμουνισμού» κι αν κηρύξουν,
δεν μπορούν να εξαφανίσουν την ανάγκη των λαών για κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα και πραγματική αξιοπρέπεια.

Γι’ αυτό, όπως είπα και στο ξεκίνημα, τιμώντας σήμερα τον Φιντέλ, δεν κάνουμε πολιτικό μνημόσυνο.
Δίνουμε υπόσχεση.
Ότι η Ιστορία δεν τελείωσε —
και ότι οι λαοί, από την Κούβα μέχρι την Παλαιστίνη και από την Ελλάδα μέχρι το έσχατο σημείο της Αφρικής, δεν είπαν την τελευταία τους λέξη.

Φίλες και φίλοι,

Η κληρονομιά του κομμουνιστή επαναστάτη Φιντέλ δεν ανήκει στο χθες!
Ανήκει σε όσους δεν συμβιβάζονται με μια ζωή φτώχειας, εκμετάλλευσης και πολέμων.
Ανήκει στους αγώνες του σήμερα — και στις νίκες του αύριο.

Γιατί είναι καλό και πράγματι πρέπει να θυμόμαστε τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις του παρελθόντος.
Αλλά, το ζήτημα είναι να χτίσουμε τις δικές μας, εκείνες του 21ου αιώνα.

Φιντέλ Κάστρο: Τιμητική εκδήλωση για τα 9 χρόνια από το θάνατό του – Studio New Star Art Cinema, 27/11/2025

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ STUDIO ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΤΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΦΙΔΕΛ

FIDEL ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, 27/11/25 ΣΤΟ STUDIO new star art cinema

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ

H NEW STAR σας καλεί στην εκδήλωση μνήμης και τιμής ΕΝΝΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ COMANDANTE EN JEFE FIDEL CASTRO RUZ.

Αυτή η φλόγα αντιστάθηκε στον άνεμο. Έζησε και θα ζήσει..

Θα μιλήσει ο Πρέσβης της Κούβας Aramis Fuente Hernandez.

Θα προβληθεί βιντεοσκοπημένος χαιρετισμός του René González Barrios, διευθυντή του Κέντρου Fidel Castro Ruz.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Προβολή Βίντεο

ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ -Επανάσταση σημαίνει
ΦΙΔΕΛ και ΜΙΚΗΣ
ΦΙΔΕΛ και ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
3 VIDEO CLIP ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΓΙΑ ΦΙΔΕΛ

Παρεμβάσεις

Μπάμπης Ζαφειράτος, ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής
Νίκος Μόττας, πολιτικός επιστήμονας, συγγραφέας

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

«Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙΣ» (El Mérito Es Estar Vivo)

ΩΡΑ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗΣ : 19.00

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ : 19.30

STUDIO new star art cinema, Σταυροπούλου 33 και Σπάρτης, ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ.

THΛ.2108640054-2108220008 -6932479731

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Πληροφορίες – κρατήσεις : 2108640054, newstarcineinfo@gmail.com

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ

https://www.flickr.com/…/15566…/albums/72157690810068536

Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε.

Και δίπλα σου είναι αφού και τον δικό μας

μεγάλο, τίμιο αγώνα ενσαρκώνεις

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ

«Ο λαός δημιούργησε πάντοτε τους ηγέτες του σε κάθε στάδιο των επαναστατικών αγώνων μας.

Οι ηγέτες δεν διαμορφώνουν τους λαούς, οι λαοί διαμορφώνουν τους ηγέτες τους…

Μερικές φορές οι δυσκολίες είναι απίστευτα μεγάλες και μπορεί να δοκιμάσεις πικρές αντιξοότητες.

Οι μορφές αγώνα μπορούν μάλιστα ν’ αλλάξουν συχνά, αλλά υπάρχει μόνο ένας δρόμος:

αγώνας, αγώνας, αγώνας.»

ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ

«Επανάσταση σημαίνει να έχεις συναίσθηση της ιστορικής στιγμής. Να αλλάζεις όλα όσα πρέπει να αλλάξουν. Σημαίνει πλήρης ισότητα και ελευθερία. Σημαίνει να σου συμπεριφέρονται και να συμπεριφέρεσαι στους άλλους σαν σε ανθρώπινα όντα. Σημαίνει χειραφέτηση από εμάς τους ίδιους, με τις δικές μας δυνάμεις.

Σημαίνει να προκαλείς τις κυρίαρχες ισχυρές δυνάμεις μέσα και έξω από το εθνικό και κοινωνικό πλαίσιο. Σημαίνει να υπερασπίζεσαι αξίες στις οποίες πιστεύεις, με τίμημα οποιαδήποτε θυσία.

Σημαίνει ταπεινοφροσύνη ανιδιοτέλεια αλτρουισμό, αλληλεγγύη και ηρωισμό. Σημαίνει να αγωνίζεσαι με τόλμη, εξυπνάδα και ρεαλισμό.

Σημαίνει να μη λες ποτέ ψέματα, ούτε να παραβιάζεις ηθικές αρχές. Σημαίνει βαθιά πεποίθηση ότι δεν υπάρχει δύναμη στον κόσμο ικανή να συνθλίψει τη δύναμη της αλήθειας και των ιδεών. Επανάσταση σημαίνει ενότητα, ανεξαρτησία, σημαίνει να αγωνίζεσαι για τα όνειρά μας, της δικαιοσύνης για την Κούβα και για ολόκληρο τον κόσμο, το οποίο αποτελεί τη βάση για τον πατριωτισμό μας, τον σοσιαλισμό μας και τον διεθνισμό μας.»

ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ, 1 Μάη 2000.

«Ας μάθουμε να ζούμε μ’ αυτούς που μας λείπουν, επειδή αποτελούν κομμάτι μας, επειδή ξέρουμε γιατί μας λείπουν, κι επειδή την απουσία τους την αναπληρώνουμε με καμάρι.»

ΛΟΥΙΣ ΣΕΠΟΥΛΒΕΔΑ

CABALGANDO CON FIDEL «Καλπάζοντας με τον Φιδέλ»

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΕΚΛΕΚΤΟΥ -Silvio Rodríguez – Canción del Elegido-

LO PROMETI

Link Video Canción dedicada a Fidel Castro Ruz

Link Video Fidel Castro y Silvio Rodríguez – Revolución Es

Νίκος Μόττας: Ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου «Ο Τσε της Ποίησης» του Μπάμπη Ζαφειράτου

Ομιλία του Νίκου Μόττα στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Μπάμπη Ζαφειράτου «Ο Τσε της Ποίησης – Ο Ποιητής των Ποιητών», που συνέπεσε με την 58η επέτειο από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, την 8η Οκτωβρίου 2025 στο Studio New Star Art Cinema.

Φίλες και φίλοι –

υπάρχουν βιβλία που τα διαβάζεις…
υπάρχουν όμως και βιβλία που σε κοιτούν πίσω απ’ τις σελίδες τους και σε διαβάζουν αυτά.–

Σε κοιτούν κατάματα –
και σε ρωτούν:
τι κάνεις με τη ζωή σου, με τα όνειρά σου, με την αδικία που βλέπεις γύρω σου; –

Ένα τέτοιο βιβλίο είναι «Ο Τσε της Ποίησης» του φίλου Μπάμπη Ζαφειράτου που παρουσιάζουμε σήμερα. –

Δεν είναι απλώς μια μελέτη για τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα·
είναι ένα ταξίδι μέσα στη φλόγα του ανθρώπου που τόλμησε να ενώσει την ποίηση με την επανάσταση. –
Ένα βιβλίο που δείχνει πως οι στίχοι μπορούν να γίνουν πράξη –
και πως η πράξη, όταν κουβαλά ψυχή, μπορεί να γίνει ποίηση. ––

Ο Ζαφειράτος μάς παρουσιάζει τον Τσε όχι όπως τον έχουμε συνηθίσει στις αφίσες και στα συνθήματα, –
αλλά όπως τον βλέπει η Ιστορία όταν σκύβει προσεκτικά: –
ως έναν άνθρωπο ευαίσθητο, οραματιστή, βαθιά στοχαστικό –
έναν ποιητή που έζησε μέσα στη φωτιά της πράξης,
κι έναν κομμουνιστή που μετουσίωσε την ιδεολογία του σε τρόπο ζωής. –

Μέσα από τις εξακόσιες δέκα σελίδες του βιβλίου,
παρακολουθούμε τον Τσε να μεταμορφώνεται από νέο φοιτητή της ιατρικής σε οικουμενικό σύμβολο –
μα πάντα με ένα σημειωματάριο στην τσέπη. –

Γιατί ο Τσε έγραφε.
Έγραφε για τον πόνο, για τη μοναξιά, για την αδικία. –
Έγραφε για να κρατήσει τη μνήμη όρθια. –
Και η γραφή του – όπως αναδεικνύει υπέροχα ο Ζαφειράτος – δεν ήταν διακοσμητική·
ήταν πολιτική πράξη. ––

Η ποίηση, για τον Τσε, δεν ήταν απόδραση από την πραγματικότητα·
ήταν όπλο για την αλλαγή της . –
Ήταν η μορφή που έπαιρνε η ταξική πάλη μέσα στην ψυχή. –
Γιατί, όταν οι λαοί στενάζουν, η ποίηση γίνεται η φωνή τους. –
Κι όταν ο κόσμος σωπαίνει, η ποίηση γίνεται κραυγή. –

Στη Ρωσία της Οχτωβριανής Επανάστασης, στην Ισπανία του εμφυλίου, στο Στάλινγκραντ, στην Κούβα, στη Χιλή, στη Μακρονήσο, στην Κύπρο, σήμερα στην Γάζα —
οι στίχοι έγιναν σύνθημα, και το τραγούδι έγινε σημαία. –

Αυτό το πνεύμα διαπερνά κάθε σελίδα του βιβλίου,
το ίδιο πνεύμα που ενέπνευσε τον Τσε να αγωνιστεί για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό,
όχι σαν αποστεωμένη θεωρία, αλλά σαν καθημερινή πράξη αξιοπρέπειας. ––

Ο συγγραφέας δεν περιορίζεται στα ποιήματα του ίδιου του Τσε·
παρουσιάζει και τα ποιήματα που γράφτηκαν γι’ αυτόν –
από τους κορυφαίους ποιητές της Λατινικής Αμερικής:
τον Πάμπλο Νερούδα, τον Νικολάς Γκιγιέν, τον Μάριο Μπενεντέτι, τον Κορτάσαρ. –
Ποιητές που είδαν στον Τσε όχι μόνο έναν αντάρτη,
αλλά έναν ποιητή των ποιητών. –
Έναν άνθρωπο που, όπως λέει ο Ζαφειράτος,
«κατάκτησε και τις δύο τέχνες: έκανε την ποίηση επανάσταση και την επανάσταση ποίηση». ––

Κι εκεί, μέσα σ’ αυτό το μεγάλο ποτάμι της λογοτεχνικής μνήμης –
αντηχεί μια φωνή που ξεπερνά σύνορα και εποχές. –
Είναι η φωνή του Ναζίμ Χικμέτ, που μας θυμίζει:
«Οι πιο όμορφες θάλασσες, δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει». –
Και η φωνή του Γιάννη Ρίτσου, από τη Ρωμιοσύνη:
«Αυτά τα δέντρα δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό». –
Ποιητές που, όπως και ο Τσε, πίστεψαν ότι η ποίηση δεν είναι καταφύγιο, αλλά όρκος αγώνα. –
Κι έτσι, μέσα από το έργο του Ζαφειράτου,
η επαναστατική ποίηση δεν ανήκει πια σε μια ήπειρο·
γίνεται παγκόσμια γλώσσα της ελευθερίας. ––

Η δύναμη του βιβλίου βρίσκεται στη λεπτομέρεια – και στη σύνθεση. –
Ο Ζαφειράτος δεν καταγράφει απλώς γεγονότα· τα ερμηνεύει με το βλέμμα του δημιουργού. –
Στις σελίδες του, η Κούβα δεν είναι απλώς ένας τόπος –
είναι ένας στίχος που πάλλεται. –
Η Βολιβία δεν είναι πεδίο μάχης,
αλλά σκηνικό ενός ποιήματος που γράφεται με αίμα και όνειρα. –
Κι ο ίδιος ο Τσε – δεν είναι απλώς επαναστάτης·
είναι ένας άνθρωπος που πάλεψε να κρατήσει την ψυχή του καθαρή μέσα στη λάσπη της Ιστορίας. ––

Το βιβλίο «Ο Τσε της Ποίησης» είναι, θα έλεγα, μια πράξη αγάπης προς τον λόγο και προς τον άνθρωπο. –
Μια έκδοση που δείχνει πως ο Ζαφειράτος δεν είναι απλώς μεταφραστής ή σχολιαστής –
αλλά συνοδοιπόρος. –
Και μέσα από τη δική του ματιά, ο Τσε δεν είναι πια μακρινός μύθος·
είναι ένας φίλος που κάθεται απέναντί μας και μας ρωτά –
«Κι εσύ, ποια ποίηση γράφεις με τη ζωή σου;» ––

Γιατί στο τέλος, φίλες και φίλοι –
αυτό είναι και το βαθύτερο μήνυμα του βιβλίου: –
ότι η ποίηση είναι μορφή ευθύνης. –
Είναι η ευαισθησία που γίνεται στάση ζωής –
η συγκίνηση που γίνεται συνείδηση. –
Και μέσα σε αυτό, η επανάσταση δεν είναι πια μόνο πολιτική·
είναι υπαρξιακή. –
Είναι ο αγώνας του ανθρώπου – να μείνει άνθρωπος. ––

Κλείνοντας –
θα έλεγα πως ο Μπάμπης Ζαφειράτος, με αυτό το έργο,
δεν έγραψε απλώς ένα βιβλίο για τον Τσε·
έγραψε ένα βιβλίο με τον Τσε. –
Ένα βιβλίο που τον ανασταίνει μέσα από τις λέξεις·
που θυμίζει πως τα όνειρα, όταν έχουν ψυχή, δεν πεθαίνουν ποτέ. –

Ίσως τελικά αυτό να είναι και το πραγματικό μήνυμα του «Τσε της Ποίησης»: –
ότι η ποίηση και η επανάσταση είναι δύο μορφές της ίδιας ανάγκης –
της ανάγκης να αλλάξουμε τον κόσμο, ξεκινώντας από τον εαυτό μας. –

Σας ευχαριστώ. –

Με μεγάλη επιτυχία παρουσιάστηκε το βιβλίο του Μπάμπη Ζαφειράτου «Ο Τσε της Ποίησης-Ο Ποιητής των Ποιητών»

Με μεγάλη επιτυχία, παρουσία πλήθους κόσμου, παρουσιάστηκε την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2025, στο Studio New Star Art Cinema στην Αθήνα, το βιβλίο του Μπάμπη Ζαφειράτου «Ο Τσε της Ποίησης – Ο Ποιητής των Ποιητών».

Το βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις New Star, αποκαλύπτει τον Τσε ως ποιητή, αναδεικνύοντας τη βαθιά του σχέση με την ποίηση και τους ποιητές. Ο Μπ. Ζαφειράτος περιλαμβάνει δικά του ποιήματα, κείμενα και διηγήματα, αλλά και έργα γραμμένα γι’ αυτόν, αγαπημένα του ποιήματα και κείμενα που τον συνόδευσαν ως το τέλος. Με εισαγωγή, χρονοβιοεργογραφία, κείμενα του Εδουάρδο Γκαλεάνο, φωτογραφίες,πορτρέτα και πλούσιο τεκμηριωτικό υλικό, σκιαγραφείται όχι μόνο ο «Μεγάλος Ποιητής της Επανάστασης», αλλά και ο λογοτέχνης, ο σκακιστής, ο οικονομολόγος, ο φωτογράφος Τσε – ο «Ποιητής των Ποιητών».

Στην εκδήλωση, στην οποία τιμήθηκε η 58η επέτειος από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, χαιρέτησαν ο Πρέσβης της Δημοκρατίας της Κούβας στην Ελλάδα Aramis Fuente Hernandez και ο Πρόεδρος του Ελληνοκουβανικου Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης Νίκος Καρανδρέας.

Για το βιβλίο μίλησαν οι:

Γιώργος Κεντρωτής , συγγραφέας, τέως καθηγητής Θεωρίας της Μετάφρασης στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Βύρων Κώττης, τέως καθηγητής Νέων Ελληνικών και Συγκριτικής Φιλολογίας. (Πανεπιστήμιο Ρεν 2, Γκρενόμπλ 3, Νεοελληνικό Ινστιτούτο Σορβόννης 4).
Νίκος Μόττας, πολιτικός επιστήμονας-Συγγραφεας.
Μπάμπης Ζαφειράτος, ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής.

Ο Εκδότης της New Star Βελισσάριος Κοσσυβάκης συντόνισε την εκδήλωση.

Μουσικό πρόγραμμα επιμελήθηκαν και παρουσίασαν οι Ευτυχία Μπίμη στο τραγούδι και ο Βασίλης Καβουκιδης στο πιάνο.

Δείτε βίντεο από την εκδήλωση (Βιντεοσκόπηση: Στέργιος Βασιλείου)

Νίκος Μόττας: Ομιλία στην παρουσίαση του βιβλίου «Ο Τσε της Ποίησης» του Μπάμπη Ζαφειράτου

58 χρόνια από τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα: Βιβλιοπαρουσίαση «Ο ΤΣΕ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ» του Μπάμπη Ζαφειράτου (8/10/2025)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

58 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΣΕ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

«Ο ΤΣΕ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ – Ο Ποιητής Των Ποιητών»

Του Μπάμπη Ζαφειράτου

Εκδόσεις NEW STAR

Θα χαιρετίσουν:

ο Πρέσβης της Κούβας στην Ελλάδα Aramis Fuente Hernandez

και ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ –Νίκος Καρανδρέας

Θα μιλήσουν οι :

Γιώργος Κεντρωτής, συγγραφέας, τέως καθηγητής Θεωρίας της Μετάφρασης στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Βύρων Κώττης, τέως καθηγητής Νέων Ελληνικών και Συγκριτικής Φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Ρεν 2, Γκρενόμπλ 3, Νεοελληνικό Ινστιτούτο Σορβόννης 4).
Νίκος Μόττας, πολιτικός επιστήμονας, συγγραφέας
Μπάμπης Ζαφειράτος, ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής

Ο Εκδότης Βελισσάριος Κοσσυβάκης θα συντονίσει την εκδήλωση.

Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν μουσικά οι:

Ευτυχία Μπίμη – Τραγούδι,
Βασίλης Καβουκίδης – Πιάνο

ΤΕΤΑΡΤΗ 8/10 στις 19:30

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ

στο STUDIO new star art cinema

Σταυροπούλου 33 & Σπάρτης, Αθήνα 112 52

Η Αλέιδα Γκεβάρα στους «κόκκινους» δήμους Πάτρας και Χαϊδαρίου – Ενθουσιώδης υποδοχή

Ενθουσιώδους υποδοχής έτυχε η Αλέιδα Γκεβάρα, κόρη του εμβληματικού επαναστάτη κομμουνιστή Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, κατά τις επισκέψεις της στο Χαϊδάρι και την πόλη της Πάτρας.

Την Τρίτη 15 Οκτωβρίου, Η Αλέιδα Γκεβάρα, η οποία αυτές τις μέρες βρίσκεται στη χώρα μας με αφορμή την έκδοση – λεύκωμα «Ernesto Che Guevara, Οικογενειακό Αλμπουμ», επισκέφτηκε το Χαϊδάρι, όπου την υποδέχτηκαν θερμά ο αγωνιστής δήμαρχος της πόλης Μιχάλης Σελέκος και μέλη της δημοτικής αρχής. Ενημερώθηκε για τη μεγάλη Ιστορία της πόλης και τους αγώνες του λαού της, ενώ ακολούθησε εκδήλωση προς τιμήν της στη γεμάτη από κόσμο αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Μ. Σελέκος τόνισε ότι η ζωή και ο αγώνας του Τσε Γκεβάρα συνεχίζουν και σήμερα να συγκλονίζουν τους νέους, κάθε άνθρωπο που παλεύει απέναντι στις βάρβαρες πολιτικές, ώστε οι λαοί να σηκώσουν κεφάλι. Δεν ήταν απλά μεγάλος επαναστάτης αλλά μια προσωπικότητα που έγραψε Ιστορία στον 20ό αιώνα, είπε, προσθέτοντας ότι η Κούβα, το Νησί της Επανάστασης, είναι στην καρδιά όλων των ανθρώπων που παλεύουν για να αλλάξει η κοινωνία, όπως έκαναν ο Τσε, ο Φιντέλ, ο Καμίλο Σιενφουέγος και άλλοι – και είναι σημαντικό να βλέπουμε τον ελληνικό λαό να δείχνει τη μεγάλη αλληλεγγύη του προς την Κούβα.

Ο πρέσβης της Κούβας στην Ελλάδα, Αραμις Φουέντες Ερνάντες, ευχαρίστησε τη δημοτική αρχή Χαϊδαρίου αλλά και όλους τους παρευρισκόμενους για τη θερμή υποδοχή, ενώ μετέφερε και τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς του κουβανικού λαού.

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο η Αλέιδα, επικεφαλής του Κέντρου Μελετών Τσε Γκεβάρα, και αναφέρθηκε στο πώς έζησε η ίδια τον πατέρα της, πώς ήταν σαν άνθρωπος, πόσο έντονη είχε την αίσθηση του δικαίου, αλλά και γιατί η ιδεολογία του και η πάλη του είναι επίκαιρες και αναγκαίες και στο σήμερα. Επεσήμανε ότι ο κουβανικός λαός συνεχίζει να αγωνίζεται για να είναι ελεύθερος, μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες, κάτω από έναν σκληρό αποκλεισμό, ενώ στάθηκε ιδιαίτερα στη βαρύτητα που δίνεται στην Κούβα σε ό,τι αφορά την Υγεία, τη μόρφωση, την καλλιέργεια της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας.

Οι παρευρισκόμενοι έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον και για τη ζωή του Τσε και για την Κούβα, ενώ «βομβάρδισαν» την Αλέιδα με ερωτήσεις, τις οποίες απάντησε πολύ πρόθυμα.

Κλείνοντας την εκδήλωση ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης από τη «New Star», εκδότης του λευκώματος, ενημέρωσε ότι αυτό είναι το πρώτο από τα Απαντα του Τσε Γκεβάρα και στόχος είναι να εκδοθούν συνολικά 10 βιβλία, σε συνεργασία με το Κέντρο Μελετών Τσε Γκεβάρα, καθώς επίσης ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην οποία κυκλοφορεί το λεύκωμα.

Ακολούθησε επίσκεψη στο ιστορικό μνημείο «Μπλοκ 15» στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

Μετά το πέρας της εκδήλωσης, η Αλέιδα Γκεβάρα, ο Πρέσβης της Κούβας και η αντιπροσωπεία ξεναγήθηκαν από τον Δήμαρχο Χαϊδαρίου στο Μπλοκ 15. Ο Μ. Σελέκος αναφέρθηκε στη μαρτυρική ιστορία του Στρατοπέδου Χαϊδαρίου, το οποίο ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης στην κατοχή και το Μπλοκ 15 ήταν το κτήριο των μελλοθανάτων. Όπως είπε, σκοπός ήταν να λειτουργεί ως φόβητρο για τους απ’ έξω, ώστε να μην αγωνίζονται απέναντι στον κατακτητή. Από εκεί μεταφέρθηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκτελέστηκαν οι 200 κομμουνιστές, ενώ στάθηκε και στην ιστορία του Ναπολέοντα Σουκατζιδη, ο οποίος δεν δέχτηκε να εξαιρεθεί και να εκτελεστεί άλλος στη θέση του.

Η Αλέιδα Γκεβάρα ευχαρίστησε τον Δήμαρχο τη στήριξη και την αλληλεγγύη της Δημοτικής Αρχής στον Κουβανικό λαό, και του δώρισε το λεύκωμα.

Η Αλέιδα στην Πάτρα – Φόρος τιμής στο Ν΄ϊκο Μπελογιάννη

Η κόρη του εμβληματικού επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και Διευθύντρια του «Κέντρου Μελετών Τσε Γκεβάρα» της Αβάνας, Δρ Αλέιδα Γκεβάρα, βρέθηκε στις 16 Οκτωβρίου στην Πάτρα με αφορμή την 57η επέτειο από την δολοφονία του Αργεντινο-Κουβανού Επαναστάτη και πρώτος σταθμός της επίσκεψης ήταν το Δημαρχείο και η συνάντησή της με τον Δήμαρχο Πατρέων, Κώστα Πελετίδη. Με τον Άραμις Φουέντες Ερνάντες, Πρέσβη της Κούβας στην Ελλάδα και τον Βελισσάριο Κοσσυβάκη, εκδότη της Ελληνικής Έκδοσης των «Απάντων του Τσε Γκεβάρα», συνομίλησαν με τον Δήμαρχο, ο οποίος στο τέλος της συνάντησης τους πρόσφερε αναμνηστικά από την Πάτρα, ανάμεσα στα οποία, γκραβούρα που αποτυπώνει την ημέρα της απελευθέρωσης της Πάτρας από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

Αμέσως μετά, παραχωρήθηκε συνέντευξη Τύπου στο Δημαρχείο, στην οποία αρχικά ο Δήμαρχος καλωσόρισε την Δρ. Αλέιδα Γκεβάρα στην Πάτρα, αναφέροντας τα εξής:

«Καλωσορίζουμε με μεγάλη χαρά και βαθιά συγκίνηση στην πόλη μας, την Δρ Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς, κόρη του μεγάλου επαναστάτη Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα, που μας κάνει την τιμή και βρίσκεται στην Πάτρα, με αφορμή τη συμπλήρωση 57 χρόνων από τη δολοφονία του πατέρα της, αλλά και την έκδοση του συνόλου του έργου του στα ελληνικά.

Καλωσορίζουμε επίσης στην Πάτρα, τον Πρέσβη της Κούβας, Άραμις Φουέντε Ερνάντες, καθώς και ολόκληρη την κουβανική αντιπροσωπεία. Με την ευκαιρία αυτή, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον κουβανικό λαό, στην πάλη του ενάντια στον απαράδεκτο αποκλεισμό της χώρας του από τις ΗΠΑ. Καταγγέλλουμε, επίσης, την ένταξη της Κούβας στη απαράδεκτη λίστα με τα κράτη που είναι δήθεν «χορηγοί της τρομοκρατίας».

Θεωρούμε ότι η σημερινή επίσκεψη, θα είναι ένα ακόμα «όπλο» στα χέρια του πατραϊκού λαού, και της νεολαίας μας, μια αφορμή για να θυμηθούν την ιστορία, να μάθουν τα πραγματικά γεγονότα, να αποκτήσουν εργαλεία σκέψης και ανάλυσης της σημερινής πραγματικότητας, κίνητρο να παλέψουν για το μέλλον τους.

Ο πατραϊκός λαός και η νεολαία του, βγάζουν τα συμπεράσματά τους.

Η μνήμη του επαναστάτη κομμουνιστή Τσε Γκεβάρα, που παραμένει άσβεστη, παρότι πέρασαν 57 χρόνια από τη δολοφονία του, μας διδάσκει πολλά, παρά τις προσπάθειες του συστήματος να μετατρέψει την εικόνα του σε μια ακίνδυνη ποπ εικονογραφία. Οι ιμπεριαλιστές μπορεί να κατάφεραν να τον δολοφονήσουν, αλλά δεν κατάφεραν να σβήσουν την πρωτοπόρα δράση του, τη μεγάλη συνεισφορά του στην επανάσταση.

Γι’ αυτό και σήμερα, το όνομά του και η εικόνα του, τα γραπτά του, ξεσηκώνουν τα συναισθήματά μας, μας κάνουν να νιώθουμε άβολα με την αδικία γύρω μας, με τη φτώχεια, την εκμετάλλευση. Πυρπολούν την καρδιά και την ψυχή όλων μας, ενάντια στην αδικία, την φτώχεια και την εκμετάλλευση. Μας θυμίζουν ότι όσο και αν το σύστημα φαίνεται καμιά φορά παντοδύναμο, αυτό δεν είναι αλήθεια. Ότι κάθε μέρα έχουμε χρέος να στεκόμαστε κοντά στον αδικημένο.

Ο ελληνικός λαός, ο πατραϊκός λαός, αυτό το κάνει ανέκαθεν πράξη. Έτσι και σήμερα, παρόλο που οι κυβερνώντες παίρνουν άλλες αποφάσεις, στέκεται δίπλα στον λαό της Παλαιστίνης, παλεύει για την έξοδο της Ελλάδας από το «σφαγείο», για να μην γίνεται το έδαφός μας ορμητήριο πολέμων. Υπερασπίζεται την ιστορία του, κόντρα στις προσπάθειες να εμφανιστεί αλλιώς. Έχουμε κι εμείς στην Ελλάδα ήρωες και επαναστάτες και όλοι, διαφυλάττουμε τη μνήμη και την παρακαταθήκη των αγωνιστών όλου του κόσμου, ανάμεσά τους και του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα. Μαζί θα αλλάξουμε τον κόσμο.

Σας ευχαριστούμε που είστε σήμερα εδώ μαζί μας».

Στη συνέχεια η Αλέιδα Γκεβάρα, απαντώντας σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων, μίλησε για τον πατέρα της, αγωνιστή και άνθρωπο Τσε Γκεβάρα, αλλά και για την μητέρα της και την σχέση των γονιών της.

Αναφερόμενη στο πώς διαχειρίζεται το γεγονός ότι είναι η κόρη ενός ανθρώπου – είδωλο, είπε: «Δεν είμαι μόνο η κόρη ενός αγωνιστή αλλά και η κόρη ενός εξαιρετικού ανθρώπου, όπως ήταν η μάνα μας, που μας έμαθε ότι εξαιτίας του ονόματος του πατέρα μας, θα λάβουμε πολλά που θα τα καλοδεχτούμε, αλλά δεν θα βασιστούμε σ’ αυτά. Μας προέτρεψε να πατήσουμε γερά τα πόδια μας στη γη. Είμαστε Κουβανοί, και κάνουμε ό,τι κάνει και ο υπόλοιπος λαός μας. Χρησιμοποιούμε το όνομα μας για να φτάσουμε σε πολύ περισσότερο κόσμο, με σκοπό να βοηθήσουμε και να υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στις αδικίες».

Αναφέρθηκε όμως και στην Παλαιστίνη, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Το σημαντικότερο για μένα είναι τα παιδιά. Αν θα μπορούσα να κάνω κάτι για τα παιδιά της Παλαιστίνης που σφαγιάζονται θα ήμουν πολύ ικανοποιημένη. Όταν η πλειοψηφία του λαού λέει όχι στον πόλεμο και οι κυβερνήσεις κάνουν το αντίθετο, το πρώτο που πρέπει να κάνει ο λαός είναι να ενωθεί, να αντισταθεί και να δείξει την δύναμή του».

Η κόρη του Τσε Γκεβάρα μίλησε όμως και για τους γονείς της, ως ένα απλό ζευγάρι, αναφερόμενη στο βιβλίο «Αναμνήσεις», που θα κυκλοφορήσει σύντομα στην Ελλάδα και αναφέρεται σ’ αυτήν ακριβώς την σχέση. «Ήταν –είπε- ένα ζευγάρι με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του, όπως όλοι άνθρωποι, ασχέτως αν ο πατέρας ήταν ο Τσε Γκεβάρα».

Το λόγο πήρε στη συνέχεια, ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης, εκδότης του βιβλίου «Τσε παρών», που θα εκδοθεί τις επόμενες ημέρες, της Ελληνικής Έκδοσης των «Απάντων του Τσε Γκεβάρα», που αναμένεται –όπως είπε- να κυκλοφορήσουν το 2025, μετά τις «Αναμνήσεις», που θα κυκλοφορήσουν τον Φεβρουάριο του 2025. «Αναλάβαμε – είπε- την ευθύνη, να εκδώσουμε στην Ελλάδα, όλα τα κείμενα του Τσε, αυτά που έχουν εκδοθεί και αυτά που θα εκδοθούν. Το ταξίδι μας στην Ελλάδα με το «Λεύκωμα», ξεκίνησε πριν δύο μέρες και πρώτος σταθμός εκτός Αθήνας, είναι η Πάτρα, για να τιμήσουμε την διοίκηση και τον λαό της Πάτρας. Η Πάτρα αγωνίζεται, κάνει αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι».

Ο Πρέσβης της Κούβας στην Ελλάδα, Άραμις Φουέντες Ερνάντες τέλος, ευχαρίστησε τον Δήμαρχο Πατρέων και τους συνεργάτες του για την θερμή υποδοχή και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Στην Ελλάδα πάντα υπάρχει ενδιαφέρον για τη ζωή και το έργο του φανταστικού αυτού ανθρώπου. Ο Τσε Γκεβάρα έπαιξε σημαντικό ρόλο για την νίκη της επανάστασης του Κουβανικού λαού. Το «Λεύκωμα», είναι ένας θησαυρός για όλο τον κουβανικό λαό, αλλά στην Κούβα δεν έχει εκδοθεί ακόμα. Πρώτα εκδόθηκε στην Ελλάδα και αυτό λόγω της αγάπης και της υποστήριξης του Βελισσάριου Κοσσυβάκη.

Οι στιγμές που ζει σήμερα η ανθρωπότητα, είναι επικίνδυνες και διακυβεύεται ακόμα και η ίδια της η ύπαρξη. Η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και η όλο και πιο σφοδρή επίθεση στον Λίβανο, αποδεικνύουν –κατέληξε- ότι οι σκέψεις και οι ιδέες του Τσε, ισχύουν και σήμερα».

Αμέσως μετά την συνέντευξη, η Δρ. Αλέιδα Γκεβάρα και τα υπόλοιπα μέλη της αντιπροσωπείας, τον Δήμαρχο και μέλη της Δημοτικής Αρχής, επισκέφθηκαν το ιστορικό καταφύγιο κάτω από την πλατεία Υψηλών Αλωνίων, καθώς και το μνημείο του Νίκου Μπελογιάννη στην Πλατεία Παντοκράτορα για να καταθέσει λουλούδια, αποτείνοντας φόρο τιμής στον Αγωνιστή.

Νίκος Μόττας: «Ο Τσε Γκεβάρα είναι σήμερα πιο ζωντανός απο ποτέ άλλοτε» (VIDEO)

Ομιλία-χαιρετισμός του Νίκου Μόττα στην εκδήλωση που διοργανώθηκε το Σάββατο 8 Οκτωβρίου στο Studio New Art Cinema, για τα 55 χρόνια από την δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, παρουσία της κόρης του Δρ. Αλέιδας Γκεβάρα.

Αγαπητή Αλέιδα,
Αξιότιμε κύριε Πρέσβη,
Φίλες και φίλοι,

Εκ μέρους του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης απευθύνω θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στην αποψινή εκδήλωση.

Ο εθνικός ποιητής της Κούβας, ο Χοσέ Μαρτί, έγραφε: «Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς καθόλου αξιοπρέπεια, αλλά και άνθρωποι που στις πλάτες τους κουβαλούν την αξιοπρέπεια όλου του κόσμου». Ένας απ’ αυτούς τους ανθρώπους, που τ’ όνομα του έγινε συνώνυμο της αξιοπρέπειας ήταν ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, του οποίου τη μνήμη και πολιτική παρακαταθήκη τιμούμε απόψε εδώ.

Ήταν πριν 55 χρόνια, στις 9 Οκτώβρη 1967, όταν ο Τσε έπεφτε νεκρός μέσα σε μια εγκαταλελειμένη σχολική αίθουσα ενός μικρού οικισμού στη βολιβιανή επαρχία. Οι σφαίρες του βολιβιανού στρατού, που εκτελούσε εντολές των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της CIA, είχαν επιφέρει το βιολογικό τέλος του σπουδαίου επαναστάτη. Αυτό που ωστόσο δεν γνώριζαν οι δολοφόνοι του, ήταν πως ο Γκεβάρα είχε ήδη περάσει στην αθανασία της συλλογικής μνήμης των λαών, ως αιώνιο σύμβολο των αγώνων για ένα καλύτερο αύριο, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σήμερα, 55 χρόνια μετά τη δολοφονία του, δεν βρισκόμαστε εδώ για να τελέσουμε άλλο ένα «πολιτικό μνημόσυνο». Στον κομμουνιστή επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, επιτρέψτε μου να πω, δεν ταιριάζουν μνημόσυνα. Είμαστε ωστόσο εδώ για να θυμηθούμε, να εμπνευστούμε, να αντλήσουμε δύναμη και να βγάλουμε συμπεράσματα από το παράδειγμα και τις αξίες για τις οποίες ο ίδιος αγωνίστηκε και θυσιάστηκε. Τις αξίες και τα ιδανικά του Μαρξισμού-Λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού.

Ο Τσε δεν είναι μια στάμπα κολλημένη σε μπλουζάκια, σε κούπες του καφέ και μπρελόκ. Δεν είναι αφίσα σε δωμάτιο. Δεν είναι ένα «αβλαβές εικόνισμα», όπως θέλουν ορισμένοι να τον παρουσιάσουν, ούτε κάποιος «άγιος των φτωχών» που δίνει παρηγοριά στους καταπιεσμένους. Είναι ο κομμουνιστής επαναστάτης, της πράξης και της συνείδησης, που διαμορφώθηκε μέσα από την επαφή του με την κοσμοθεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού και την αγάπη του για τον άνθρωπο. Είναι ο μαχητής αντάρτης, μα και ταυτόχρονα ο διανοούμενος, που στο ένα χέρι κρατά το τουφέκι και στο άλλο το βιβλίο.

Είναι ο νέος εκείνος που άφησε τις ανέσεις μιας καλής ζωής στην Αργεντινή προκειμένου να μπει στο καμίνι της μάχης ενάντια στην εκμετάλλευση και την αδικία, ενάντια στα «καπιταλιστικά χταπόδια» όπως αποκαλούσε τα μονοπώλια της εποχής.

Είναι ο κομμουνιστής γιατρός που με το παράδειγμά του αποτέλεσε το πρότυπο του «νέου ανθρώπου», του ανθρώπου που γεννιέται από τα σπλάχνα της σοσιαλιστικής επανάστασης. Ενός ανθρώπου, δηλαδή, που με όλες του τις ανθρωπινες αδυναμίες, συνδυάζει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα ιδανικά του διεθνισμού, της αλληλεγγύης, της ανιδιοτελούς προσφοράς, της φιλομάθειας, της προσήλωσης στην επαναστατική διαδικασία.

Η διεθνιστική αλληλεγγύη που επέδειξε και επιδεικνύει η σοσιαλιστική Κούβα εδώ και δεκαετίες και ιδιαίτερα κατά την πανδημία των δυο τελευταίων ετών έχει τις ρίζες στην ιδεολογικοπολιτική κληρονομιά του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Πόσο δίκιο είχε ο αείμνητος σύντροφος Χαρίλαος Φλωράκης που έλεγε «Οι ζευγάδες φεύγουν. Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη…»! Διότι 55 χρόνια μετά την δολοφονία του στη Βολιβία και παρά το τσουνάμι της αντεπανάστασης στις αρχές της δεκαετίας του ’90, παρά τις άοκνες προσπάθειες των αμερικανικών κυβερνήσεων και των συμμάχων τους να υπονομεύσουν την Κουβανική Επανάσταση, η «σπορά» του Τσε συνεχίζει και σήμερα να βγάζει καρπούς, να μεγαλώνει, να εμπνέει.

Όλα αυτά αποκτούν σήμερα ιδιαίτερα σημασία καθώς ζούμε σε μια εποχή που οι κρίσεις του καπιταλισμού, οι πόλεμοι και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα κάθε χώρας αποτελούν ξεκάθαρες ενδείξεις των αδιεξόδων ενός συστήματος που έχει σαπίσει. Ενός συστήματος που όχι μόνο αδυνατεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του ανθρώπου, αλλά δημιουργεί συνεχώς προβλήματα αποτελώντας ουσιαστικά τροχοπέδη για την πρόοδο της ανθρωπότητας.

Όσοι πίστεψαν ότι ξεμπέρδεψαν με τον Μαρξ, τον Λένιν, τον Τσε, τον Φιντέλ, με την κληρονομιά των επαναστάσεων και του σοσιαλισμού του 20ου αιώνα, όσοι θεώρησαν ότι η πάλη για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό είναι τελειωμένη υπόθεση, έκαναν λάθος! «Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να αποτρέψεις τον ερχομό της Άνοιξης» έγραφε ο σπουδαίος Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα.

Ναι λοιπόν! 55 χρόνια μετά ο Τσε Γκεβάρα είναι σήμερα πιο ζωντανός απο ποτέ άλλοτε. Όχι ως σύμβολο μιας αφηρημένης επαναστατικότητας. Αλλά ως οδηγός και σύντροφος μας σε κάθε έκφανση της ταξικής πάλης, της πάλης ενάντια στο καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα και τον ιμπεριαλισμό, οπουδήποτε χτυπά η καρδιά του αγώνα «για ν’ ανθρωπέψει ο άνθρωπος», για «να γίνουν τα σκοτάδια λάμψη», και για «να φτιάξουμε έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων»!

Μέχρι τη νίκη για πάντα!
Σας ευχαριστώ!