Αποσπάσματα συνέντευξης του Υπουργού Βιομηχανίας της επαναστατικής κυβέρνησης της Κούβας Ερνέστο Τσε Γκεβάρα στο δημοσιογράφο Μαριάνο Γκαρρέτα. Πηγή της συνέντευξης είναι η ιστοσελίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος του Περού «Patria Roja».

Κούβα. 20 Μαρτίου 1960.

Ακόμη θυμάμαι αυτό το απόγευμα, έχοντας αναλάβει την ευθύνη να πάρω συνέντευξη απ’ τον Υπουργό Βιομηχανίας, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Ένα ζεστό απόγευμα στο νησί. Χτυπώ την πόρτα της κατοικίας του υπουργού και οι συνεργάτες του με οδηγούν ευγενικά σε αυτόν.

Υπήρχε ησυχία, αλλά με το ίδιο πνεύμα όπως πάντα. Στο χέρι του είχε ένα πούρο. Με χαιρέτησε θερμά και ξεκινήσαμε τη συνέντευξη.

– Κύριε Υπουργέ, πάντα αναφέρεστε στους όρους της πολιτικής κυριαρχίας (soberanía política) και οικονομικής ανεξαρτήσιας (independencia económica). Εξηγήστε αυτούς τους όρους.

– Οι ορισμοί είναι πάντα ατελείς, πάντα τείνουν να «παγώνουν» τους όρους απονεκρώνοντας τους, αλλά καλό είναι τουλάχιστον να δώσουμε μια γενική ιδέα αυτό των δύο δίδυμων όρων. Ένα από τα καθήκοντα μας είναι να εξηγήσουμε την τεράστια σπουδαιότητα του ζητήματος της πολιτικής κυριαρχίας και οικονομικής ανεξαρτησίας και την στενή σχέση των δύο αυτών όρων.  Μπορεί ένας εκ των δύο (όρων), όπως συνέβη κάποτε στην Κούβα, να προηγηθεί του άλλου αλλά σίγουρα θα συμβαδίσουν μαζί κάποια στιγμή, όπως στην περίπτωση της Κούβας η οποία έλαβε την πολιτική της ανεξαρτησία και σύντομα αφοσιώθηκε στο να πετύχει και την οικονομική αυτοτέλεια της.

– Όταν μιλάτε γιά «βασιλιάδες χωρίς στέμμα» στους λόγους σας, τι εννοείτε;

– Βασιλιάδες χωρίς στέμμα είναι τα μονοπώλια, οι πραγματικοί κυρίαρχοι ολόκληρων χωρών και, κάποιες φορές, ηπείρων, όπως συμβαίνει σήμερα στην αφρικανική ήπειρο, στο μεγαλύτερο μέρος της Ασίας και δυστυχώς, στην Αμερική μας.

– Πόσο σημαντικά είναι τα μονοπώλια;

– Η σημασία των μονοπωλίων είναι τεράστια, τόσο μεγάλη που αρνείται την πολιτική ισχύ των πολλών της δημοκρατίας μας – Εννοώ ότι η πολιτική κυριαρχία είναι ένας όρος που δε βρίσκεται στα λεξικά, αλλά πρέπει να την αναζητήσουμε λίγο περισσότερο βρίσκοντας τη ρίζα της.

– Τι εννοείτε λέγοντας εθνική κυριαρχία;

– Εθνική κυριαρχία σημαίνει, πρώτα απ’ όλα, το δικαίωμα μιάς χώρας να μην δέχεται εξωτερικές παρεμβάσεις στα εσωτερικά της. Το δικαίωμα ενός λαού να εκλέγει την κυβέρνηση του και να επιλέγει τον τρόπο ζωής που του ταιριάζει περισσότερο, κάτι που εξαρτάται από τη θέληση και μόνο των ανθρώπων που αποφασίζουν την αλλαγή η όχι των κυβερνήσεων. Αλλά όλες αυτές οι έννοιες της πολιτικής κυριαρχίας, εθνικής κυριαρχίας είναι ψεύτικες εάν δε συνοδεύονται από οικονομική ανεξαρτησία.

– Πότε η Κούβα θα είναι ολοκληρωτικά ανεξάρτητη;

– Η Κούβα θα είναι ανεξάρτητη όταν θα έχει αναπτύξει όλες τις δυνατότητες της, (εκμεταλλευόμενη) τον εθνικό παραγωγικό της πλούτο και όταν θα έχει εξασφαλίσει, μέσω εμπορικών συμφωνιών, ότι καμιά μονομερής ενέργεια ξένης δύναμης δεν θα σταματήσει αυτήν τη διαδικασία. […]

– Η 1η Ιανουαρίου 1959 είναι πολύ σημαντική ημερομηνία για τον κουβανικό λαό….

– Αυτή ήταν μια μέρα που καθιερώνεται όλο και περισσότερο ως το ξεκίνημα όχι μόνο μιάς ανεπανάληπτης χρονιάς στην ιστορία της Κούβας, αλλά ως το ξεκίνημα μιας (νέας) εποχής. Αυτή η ημερομηνία συνοψίζει τους αγώνες ολόκληρων γενεών κουβανών από τη διαμόρφωση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας. Αλλά είναι επίσης η ημερομηνία γέννησης μιάς πραγματικής πολιτείας, ελεύθερης και αυτοκυρίαρχης,

– Ποιός ήταν ο κύριος στόχος της Επανάστασης;

– Ο βασικός στρατηγικός στόχος της Επανάστασης ήταν η καταστροφή της επτάχρονης αιμοβόρας τυραννίας επί του κουβανικού λαού. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, η επανάσταση μας είναι μιά συνειδητή επανάσταση, που γνωρίζει ότι η πολιτική αυτοκυριαρχία είναι στενά συνδεδεμένη με την οικονομική αυτοτέλεια. Αυτή η Επανάσταση σκοπεύει στην ξερίζωση της αδικίας.

– Ποιοί είναι οι σημερινοί στόχοι της επαναστατικής κυβέρνησης;

– Οι στόχοι μας σήμερα είναι η επιτυχία της αγροτικής μεταρρύθμισης που θα αποτελέσει τη βάση για τη βιομηχανοποίηση της χώρας και την ποικιλοποίηση των εξωτερικών εμπορικών σχέσεων, την αύξηση του βιοτικού επιπέδου του κουβανικού λαού.

– Πως θα γίνει αυτό; Ποιός είναι ο δρόμος;

– Το μονοπάτι γιά την οικονομική μας απελευθέρωση είναι η νίκη επί των μονοπωλίων, των αμερικανικών πιό συγκεκριμένα. Ο έλεγχος της οικονομίας μιάς χώρας από μια άλλη αναμφιβόλως τη μειώνει και την περιορίζει.

Ένα άλλο βήμα του απελευθερωτικού μας αγώνα: το χτύπημα ενάντια στο μονοπώλιο του ξένου εμπορίου. Απ’ όλες τις υπογεγραμμένες συμφωνίες μας σημαντικότερη είναι αυτή με την Σοβιετική Ένωση.

– Αποτελεί η Κούβα παράδειγμα για τις Λατινοαμερικανικές χώρες;

– Είναι το παράδειγμα που φοβούνται οι ιμπεριαλιστές και αποικιοκράτες αμερικανοί. Θέλουν να μας συντρίψουν (οι ΗΠΑ) διότι αποτελούμε «σημαία» γιά την Αμερική και επιθυμούν να εφαρμόσουν μια καινούργια εκδοχή του δόγματος Μονρόε

Μαριάνο Γκαρρέτα.